เมื่อวันก่อนได้ไปพิพิธภัณฑ์แห่งชาติพระนคร หลังจากหาเวลาไปหลายรอบก็ไม่มีเวลาว่างไป วันนั้นได้ไปก็เลยไปเดินอยู่นานนิดหนึ่ง มีของให้ดูเยอะมาก มีหลักศิลาจารึกอยู่หลายหลักเหมือนกัน แต่ก็อ่านไม่ออกหรอกนะ
ในรูปนี้เป็นจารึกปู่ขุนจิดขุนจอด อักษรภาษาไทยสมัยสุโขทัย พบที่สุโขทัย เป็นคำสัญญาระหว่างปู่กับหลานที่ปกครองเมืองสุโขทัยและน่าน ว่าเรามีต้นตระกูลเดียวกัน ถ้ามีอะไรก็จะช่วยเหลือกัน ถ้าไม่ช่วยจะสาปแช่ง คำสาปแช่งก็จะยาวๆ หน่อย มีการอ้างถึงต้นตระกูลว่าเสือบเชื้อสายมาอย่างไร (อันนี้ไม่ได้อ่านเองหรอกนะ จำมาจาก อ.กังวล คัชชิมา อีกที)
จารึกอันนี้น่าสนใจตรงที่มีการเทียบเคียงการเรียกปีและวันของไทและขอมไว้ด้วย โดยข้อความนั้นอยู่แถวๆ ด้านล่างของจารึก ตอนแรกก็มองหาด้านบนก็หาไม่เจอ
อ.กังวล อ่านข้อความชุดนั้นไว้ว่า "จุลศักราชได้ 754 มหาศักราช 1314 ขอมปีวอก ไทปีเต่าสัน วันเพ็ญเดือนสี่ ขอมวันพฤหัสบดี ไทวันเต่าเม็ด"
ข้อความตามรูปด้านล่างคือ ไทปีเตาสนน อ่านว่า ไทปีเตาสัน แต่ก่อนเขาใช้ตัว หัน กันเยอะ ทุกวันนี้เราเหลือใช้แค่ ร หันอย่างเดียว สนน = สัน , วนน = วัน , วดด = วัด เวลาไปแถวสุโขทัยจะเห็นเขาสะกดคำว่า วัดด้วย วดด ตามป้ายชื่อวัดอะไรแบบนี้ อ่านได้เท่านี้แหละ ฮาา
ตัวจากรึกมีชำรุดบ้างเล็กน้อย มีจากรึกทั้งด้านหน้า และด้านข้างทั้งสองข้าง
